การจำลองการประกอบของระบบสุริยะเมื่อราว 4.56 พันล้านปีก่อน นักวิจัยเสนอว่าดาวเคราะห์แดงไม่ได้ก่อตัวขึ้นในระบบสุริยะชั้นในควบคู่ไปกับดาวเคราะห์ภาคพื้นดินอื่นๆ ตามที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ ดาวอังคารอาจก่อตัวขึ้นในบริเวณที่แถบดาวเคราะห์น้อยอยู่ในขณะนี้และเคลื่อนเข้าสู่วงโคจรในปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์รายงานในจดหมายวิทยาศาสตร์โลกและดาวเคราะห์เมื่อวันที่15 มิถุนายน ข้อเสนอนี้อธิบายได้ดีกว่าว่าทำไมดาวอังคารจึงมีองค์ประกอบทางเคมีที่แตกต่างจากโลก สตีเฟน มอจซซิส ผู้เขียนร่วมด้านการศึกษาและนักธรณีวิทยาแห่งมหาวิทยาลัยโคโลราโด โบลเดอร์ กล่าว
งานใหม่นี้เป็นขั้นตอนต่อไปโดยสัญชาตญาณในการคิดใหม่
เกี่ยวกับระบบสุริยะยุคแรกซึ่งใช้เวลานานหลายปี เควิน วอลช์ นักวิทยาศาสตร์ด้านดาวเคราะห์ที่สถาบันวิจัยตะวันตกเฉียงใต้ในเมืองโบลเดอร์ รัฐโคโล กล่าวซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการจำลองใหม่กล่าว “เรารู้สึกสบายใจขึ้นในช่วง 10 ปีที่ผ่านมากับแนวคิดที่ว่าดาวเคราะห์เคลื่อนที่ไปรอบๆ ซึ่งอาจเป็นไปได้มาก” เขากล่าว “ดาวเคราะห์อาจไม่ได้ก่อตัวขึ้นในที่ที่เราเห็นในวันนี้”
ดาวอังคารก็เหมือนกับดาวพุธ ซึ่งเป็นส่วนเล็กๆ ของระบบสุริยะชั้นใน โดยมีน้ำหนักเพียงประมาณหนึ่งในเก้าของมวลโลก หนึ่งในทฤษฎีการก่อตัวดาวเคราะห์ที่ครอบงำ แบบจำลอง Grand Tack กล่าวโทษดาวพฤหัสบดีสำหรับขนาดเพียงเล็กน้อยของดาวเคราะห์แดง ในสถานการณ์นั้น ดาวพฤหัสบดีที่ก่อตัวขึ้นใหม่อพยพไปทางดวงอาทิตย์จนกระทั่งถึงวงโคจรปัจจุบันของดาวอังคาร แรงดึงดูดจากดาวเสาร์จึงเปลี่ยนทิศทางของดาวพฤหัสบดี ส่งผลให้ก๊าซยักษ์กลับสู่ระบบสุริยะชั้นนอก ( SN: 4/2/16, p. 7 )
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าผลกระทบจากความโน้มถ่วงจากการเดินทางไปตามดวงอาทิตย์ของดาวพฤหัสทำตัวเหมือนเครื่องกวาดหิมะ ทำให้เกิดวัสดุกองซ้อนใกล้กับวงโคจรของโลกในปัจจุบัน มวลของสสารนั้นก่อตัวเป็นดาวศุกร์และโลก และเศษเหล็กก็ทำให้เกิดดาวพุธและดาวอังคาร คำอธิบายนี้คาดการณ์ว่าดาวเคราะห์ภาคพื้นดินทั้งหมดก่อตัวขึ้นจากส่วนผสมกลุ่มเดียวกันเป็นส่วนใหญ่ ( SN: 4/15/17, p. 18 ) แต่การศึกษาอุกกาบาตบนดาวอังคารแนะนำว่าดาวเคราะห์แดงประกอบด้วยองค์ประกอบและไอโซโทปที่แตกต่างกัน เช่น ออกซิเจน -17 และออกซิเจน -18 เมื่อเทียบกับโลก
นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ Ramon Brasser
จากสถาบันเทคโนโลยีแห่งโตเกียว Mojzsis และเพื่อนร่วมงานได้จำลองการจำลอง Grand Tack โดยจับตาดูวัสดุที่เข้าสู่การสร้างของ Mars เพื่อดูว่าพวกเขาสามารถอธิบายส่วนผสมที่แตกต่างกันได้หรือไม่
เช่นเดียวกับการศึกษาก่อนหน้านี้ นักวิจัยพบว่าวิธีที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุดในการสร้างระบบสุริยะที่มีขนาดและตำแหน่งของดาวเคราะห์เท่าๆ กับที่เห็นในปัจจุบันคือการมีดาวอังคารอยู่ภายในวงโคจรของโลกและอพยพออกไปด้านนอก อย่างไรก็ตาม คำอธิบายนี้ไม่สามารถอธิบายองค์ประกอบที่แตกต่างกันอย่างน่าทึ่งของดาวอังคารได้
สถานการณ์ที่เป็นไปได้อีกประการหนึ่ง แม้ว่าจะเห็นเพียงประมาณ 2 เปอร์เซ็นต์ของการจำลองใหม่ของทีมเท่านั้น ก็คือว่าดาวอังคารก่อตัวขึ้นจากดวงอาทิตย์มากกว่าสองเท่าของวงโคจรในปัจจุบันในภูมิภาคที่ปัจจุบันอาศัยอยู่โดยแถบดาวเคราะห์น้อย จากนั้นเมื่อดาวพฤหัสบดีเคลื่อนตัวไปทางดวงอาทิตย์ แรงดึงดูดของมันก็ดึงดาวอังคารเข้าสู่ระบบสุริยะชั้นใน แรงโน้มถ่วงของดาวพฤหัสบดียังเบี่ยงเบนวัสดุที่สร้างดาวเคราะห์ออกจากดาวอังคาร ส่งผลให้มวลของดาวเคราะห์มีขนาดค่อนข้างเล็ก เมื่อดาวอังคารก่อตัวไกลจากความบ้าคลั่งในการป้อนอาหารของดาวเคราะห์ที่รับผิดชอบต่อดาวเคราะห์หินดวงอื่น องค์ประกอบของมันจะแตกต่างออกไป แม้ว่าสถานการณ์นี้ไม่น่าจะเป็นไปได้เหมือนที่ดาวอังคารก่อตัวขึ้นในระบบสุริยะชั้นใน แต่อย่างน้อยก็ตรงกับความเป็นจริงของการแต่งหน้าของดาวอังคาร Mojzsis กล่าว
แหล่งกำเนิดที่ห่างไกลเช่นนี้หมายความว่าดาวอังคารที่เพิ่งเกิดใหม่จะได้รับแสงแดดน้อยกว่าที่เคยคิดไว้มาก ซึ่งเป็นความท้าทายต่อการอยู่อาศัยที่เป็นไปได้ของดาวอังคารในยุคแรกๆ หากไม่มีบรรยากาศที่หนาแน่นของก๊าซเรือนกระจกที่กักเก็บความร้อนไว้ ดาวเคราะห์จะเย็นเกินไปที่จะคงน้ำของเหลวไว้บนพื้นผิวของมันเป็นเวลานาน Mojzsis ให้เหตุผล แม้ว่าผลกระทบของอุกกาบาตขนาดใหญ่อาจทำให้ดาวอังคารอุ่นขึ้นชั่วคราวเหนือจุดเยือกแข็ง แต่ดาวเคราะห์ดวงนี้ก็คงไม่มีเยาวชนที่อบอุ่นและเปียกชื้นอย่างต่อเนื่องเหมือนกับโลกยุคแรก เขากล่าว
การยืนยันว่าดาวอังคารถือกำเนิดขึ้นในอวกาศที่ห่างไกลจริง ๆ หรือไม่ จะต้องพิจารณาส่วนผสมและไอโซโทปของดาวศุกร์อย่างละเอียดถี่ถ้วน ซึ่งนักวิจัยคาดการณ์ว่าจะคล้ายกับของโลก องค์ประกอบของดาวศุกร์ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดเนื่องจากไม่มีอุกกาบาตดาวศุกร์ที่พบบนโลก และความลึกลับนั้นจะไม่ถูกปลดล็อกในเร็วๆ นี้: ไม่มีการวางแผนภารกิจไปยังดาวศุกร์
credit : 21mypussy.com adpsystems.net alriksyweather.net arcclinicalservices.org atlanticpaddlesymposium.com
